1399 مستحب است نمازهای واجب خصوصا نمازهای یومیه را به جماعت‏بخوانند ودر نماز صبح و مغرب و عشا خصوصا برای همسایه مسجد و کسی که صدای اذان مسجد را می‏شنود بیشتر سفارش شده است.

1400 در روایتی وارد شده است که اگر یک نفر به امام جماعت اقتدا کند هر رکعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد و اگر دو نفر اقتدا کنند هر رکعتی ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بیشتر شوند ثواب نمازشان بیشتر می‏شود تا به ده نفر برسند و عده آنان که از ده گذشت اگر تمام آسمانها کاغذ و دریاها مرکب و درختها قلم و جن و انس و ملائکه نویسنده شوند، نمی‏توانند ثواب یک رکعت آن را بنویسند.

1401 حاضر نشدن به نماز جماعت از روی بی‏اعتنایی جایز نیست و سزاوار نیست که انسان بدون عذر نماز جماعت را ترک کند.

1402 مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت‏بخواند. و نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی یعنی تنها خوانده شود، بهتر است. و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخواند، از نماز فرادی که آن را طول بدهند، بهتر می‏باشد.

1403 وقتی که جماعت‏بر پا می‏شود مستحب است کسی که نمازش را فرادی خوانده دوباره با جماعت‏بخواند و اگر بعد بفهمد که نماز اولش باطل بوده نماز دوم او کافی است.

1404 اگر امام یا ماموم بخواهد نمازی را که به جماعت‏خوانده دوباره با جماعت‏بخواند، در صورتی که جماعت دوم و اشخاص آن غیر از اول باشد، اشکال ندارد.

1405 کسی که در نماز وسواس دارد و فقط در صورتی که نماز را با جماعت‏بخواند از وسواس راحت می‏شود، باید نماز را با جماعت‏بخواند.

1406 اگر پدر یا مادر به فرزند خود امر کند که نماز را به جماعت‏بخواند چون اطاعت پدر و مادر واجب است، بنابر احتیاط واجب باید نماز را به جماعت‏بخواند و قصد استحباب نماید.

1407 احتیاط واجب آن است که نماز عید فطر و قربان را در زمان غیبت امام علیه‏السلام با جماعت نخوانند، ولی به قصد رجاء مانع ندارد و نمازهای مستحبی را هم نمی‏شود به جماعت‏خواند مگر نماز استسقاء که برای آمدن باران می‏خوانند.

1408 موقعی که امام جماعت نماز یومیه می‏خواند هر کدام از نمازهای یومیه را می‏شود به او اقتدا کرد ولی اگر نماز یومیه‏اش را احتیاطا دوباره می‏خواند فقط در صورتی که ماموم احتیاطش با امام یکی باشد می‏تواند به او اقتدا کند.

1409 اگر امام جماعت قضای نماز یومیه خود را می‏خواند می‏شود به او اقتدا کرد، ولی اگر نمازش را احتیاطا قضا می‏کند یا قضای احتیاطی نماز کس دیگر را می‏خواند اگر چه برای آن پول نگرفته باشد اقتدای به او اشکال دارد ولی اگر انسان بداند صورت اقتدای به او اشکال ندارد.

1410 اگر انسان نداند نمازی را که امام می‏خواند نماز واجب یومیه است‏یا نماز مستحب نمی‏تواند به او اقتدا کند.

1411 اگر امام در محراب باشد و کسی پشت‏سر او اقتدا نکرده باشد کسانی که دو طرف محراب ایستاده‏اند و به واسطه دیوار محراب امام را نمی‏بینند،نمی‏توانند اقتدا کنند، بلکه اگر کسی هم پشت‏سر امام اقتدا کرده باشد اقتدا کردن کسانی که دو طرف او ایستاده‏اند و به واسطه دیوار محراب امام را نمی‏بینند اشکال دارد، بلکه باطل است.

1412 اگر به واسطه درازی صف اول، کسانی که دو طرف صف ایستاده‏اند امام را نبینند می‏توانند اقتدا کنند و نیز اگر به واسطه درازی یکی از صفهای دیگر، کسانی که دو طرف آن ایستاده‏اند، صف جلوی خود را نبینند، می‏توانند اقتدا نمایند.

1413 اگر صفهای جماعت تا درب مسجد برسد کسی که مقابل درب پشت صف ایستاده نمازش صحیح است، و نیز نماز کسانی که پشت‏سر او اقتدا می‏کنند، صحیح می‏باشد ولی نماز کسانی که دو طرف او ایستاده‏اند و صف جلو را نمی‏بینند، اشکال دارد، بلکه باطل است.

1414 کسی که پشت‏ستون ایستاده، اگر از طرف راست‏یا چپ به واسطه ماموم دیگر به امام متصل نباشد نمی‏تواند اقتدا کند. بلکه اگر از دو طرف هم متصل باشد، ولی از صف جلو حتی یک نفر را هم نبیند، جماعت او صحیح نیست.

1415 جای ایستادن امام باید از جای ماموم بلندتر نباشد ولی اگر مکان امام مقدار خیلی کمی بلندتر باشد، اشکال ندارد. و نیز اگر زمین سراشیب باشد و امام در طرفی که بلندتر است‏بایستد در صورتی که سراشیبی آن زیاد نباشد و طوری باشد که به آن زمین مسطح بگویند مانعی ندارد.

1416 اگر جای ماموم بلندتر از جای امام باشد در صورتی که بلندی به مقدار متعارف زمان قدیم باشد مثل آن که امام در صحن مسجد و ماموم در پشت‏بام بایستد اشکال ندارد، ولی اگر مثل ساختمانهای چند طبقه این زمان باشد، جماعت اشکال دارد.

1417 اگر بین کسانی که در یک صف ایستاده‏اند بچه ممیز یعنی بچه‏ای که خوب و بد را می‏فهمد فاصله شود، چنانچه ندانند نماز او باطل است، می‏توانند اقتدا کنند.

1418 بعد از تکبیر امام اگر صف جلو آماده نماز، و تکبیر گفتن آنان نزدیک باشد کسی که در صف بعد ایستاده، می‏تواند تکبیر بگوید ولی احتیاط مستحب آن است که صبر کند تا تکبیر صف جلو تمام شود.

1419 اگر بداند نماز یک صف از صفهای جلو باطل است، در صفهای بعد نمی‏تواند اقتدا کند، ولی اگر نداند نماز آنان صحیح است‏یا نه، می‏تواند اقتدا نماید.

1420 هرگاه بداند نماز امام باطل است مثلا بداند امام وضو ندارد، اگر چه خود امام ملتفت نباشد، نمی‏تواند به او اقتدا کند.

1421 اگر ماموم بعد از نماز بفهمد که امام عادل نبوده، یا کافر بوده، یا به جهتی نمازش باطل بوده، مثلا بی وضو نماز خوانده، نمازش صحیح است.

1422 اگر در بین نماز شک کند که اقتدا کرده یا نه، چنانچه در حالی باشد که وظیفه ماموم است، مثلا به حمد و سوره امام گوش می‏دهد باید نماز را به جماعت تمام کند، و اگر مشغول کاری باشد که هم وظیفه امام و هم وظیفه ماموم است مثلا در رکوع یا سجده باشد، باید نماز را به نیت فرادی تمام نماید.

1423 انسان در بین نماز جماعت می‏تواند نیت فرادی کند.

1424 اگر ماموم به واسطه عذری بعد از حمد و سوره امام نیت فرادی کند، لازم نیست‏حمد و سوره را بخواند، ولی اگر پیش از تمام شدن حمد و سوره نیت فرادی نماید، باید مقداری را که امام نخوانده بخواند.

1425 اگر در بین نماز جماعت نیت فرادی نماید، بنابر احتیاط واجب نباید دوباره نیت جماعت کند. ولی اگر مردد شود که نیت فرادی کند یا نه، و بعد تصمیم بگیرد نماز را با جماعت تمام کند، نمازش صحیح است.