منابع مقاله:  پرتوی از اسرار نماز ، قرائتی، محسن؛

وقتی مسلمانی هر چند کودک،از دنیا می‏رود،پس از غسل دادن وکفن کردن،باید بر پیکر او نماز خواند.گرچه نام‏«نماز میت‏»بر آن‏گفته شده،ولی در واقع دعایی بیش نیست،زیرا رکوع و سجود و تشهد وسلام ندارد و وضو و غسل و تیمم داشتن شرط نیست و پاک بودن بدن‏نمازگزار هم لازم نمی‏باشد.اگر چه بهتر است‏شرایط نماز را داشته‏باشد. این مراسم،بهتر است که به صورت جماعت انجام شود. خواندن نماز بر جنازه مسلمان،«واجب کفایی‏»است.یعنی بر همه‏مسلمین واجب است و اگر فرد یا افرادی بخوانند،از دیگران ساقط است. این نماز،خواستن رحمت و مغفرت برای مرده است.از این رو بهتراست که دوستان و بستگان و مؤمنین را خبر کند تا حضور یافته و بر اونماز بگزارند.این نماز،هم سبب رحمت‏بر میت است و هم موجب اجربرای نمازگزاران می‏شود. (1) معمولا در خواندن این نماز،دعاها و جملات خاصی به صورت‏مستحب خوانده می‏شود.اما اندازه واجب آن،که دانستنش برای هرمسلمان ضروری است‏به اینصورت است: نماز میت پنج تکبیر دارد. پس از تکبیر اول،بگویند:اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدارسول الله. پس از تکبیر دوم:بگویند:اللهم صل علی محمد و آل محمد. پس از تکبیر سوم:اللهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات. پس از تکبیر چهارم:اللهم اغفر لهذا المیت(اگر میت،مرد است) یا:اللهم اغفر لهذه المیت(اگر میت،زن است) پس از تکبیر پنجم،نماز تمام است. کسی که بر میت نماز می‏خواند،باید رو به قبله باشد،و میت را،درمقابل او به پشت‏بخوابانند.بطوری که سر او به طرف راست نمازگزار وپایش به طرف چپ او باشد. نمازگزار باید از میت دور نباشد.ولی اگر به صورت جماعت‏باشد،دور بودن نفرات دیگر مانع ندارد ولی اتصال باید حفظ شود. اگر بر میتی نماز خوانده نشود(به عمد یا از روی فراموشی)یا بعدامعلوم شود که نماز،باطل بوده،پس از دفن شدن بر قبر او باید خواند. (2) پی‏نوشتها: 1- وسائل،ج 2 ص 762. 2- توضیح بیشتر مسائل،در رساله عملیه.